کتاب «قطاری که ایستگاه نداشت» داستانی است درباره‌ی زندگی اهالی یک روستا که تا وقتی معدنِ روستاشان بوده، کنار هم بوده‌اند اما با تعطیل شدن معدن، اتفاق‌های عجیبی برایشان افتاده است. یادشان رفته چه کارهایی بلد بوده‌اند، روستا را به امان خدا ول کرده‌اند و حتی الاغ‌هایشان را بازنشسته کرده‌اند، تا این‌که یک روز زنی میانسال با الاغش به روستا برمی‌گردد و می‌گوید «اومدم بازی کنم، با قطار اسباب‌بازی خودم.»
تا آن روز هیچ‌کدام از بچه‌های روستا یک الاغ را از نزدیک ندیده‌اند. اما منور خانم با الاغش آمده تا قطاری بسازد که هم قطار باشد، هم اسباب‌بازی، هم خانه و جایی برای دورهمی. این زن انگار گونه‌ی نایابی از آدم‌بزرگ‌هاست؛ زن عجبیی که آرزوهای هیجان‌انگیزی توی سرش دارد.
بهیچ آک، نویسنده‌ی این کتاب، در قصه‌هایش درباره‌ی تجربه‌ی زندگی در دنیای واقعی می‌نویسد و کاری می‌کند تا به خودمان بخندیم، اتفاق‌ها و آدم‌های دور و بر را بهتر ببینیم و به چیزهایی که می‌بینیم بیشتر فکر کنیم. در همایش‌ها و سخنرانی‌های جدیِ این معمار و کنشگر اجتماعی همیشه سروکله‌ی بچه‌ها به همراه بزرگ‌ترهاشان پیدا می‌شود و (برای این‌که به هیچ‌کس بد نگذرد) بهیچ آک مجبور می‌شود همه‌ی مقاله‌ها و حرف‌های جدی و بزرگانه‌اش را به زبان طنز و قابل فهم برای همه‌ی کسانی که در همایش هستند تعریف کند. برای همین هم خیلی از بزرگ‌ترهایی که کتاب‌های این نامزد جایزه‌های آسترید لیندگرن و هانس کریستین اندرسن را برای بچه‌هایشان می‌خرند، خودشان زودتر از بچه‌ها کتاب را تمام می‌کنند.
درباره‌ی نویسنده:
بهیچ اک، نویسنده‌ی کتاب «قطاری که ایستگاه نداشت»، از سرشناس‌ترین نویسندگان ترک‌زبان است؛ نویسنده‌ای که هم مستندساز است، هم نمایش‌نامه‌نویس و هم کاریکاتوریست. او در دانشگاه معماری خوانده و شخصیت بعضی از مهندس‌های «قطاری که ایستگاه نداشت» را از روی آدم‌هایی که در دانشگاه، محیط کار، خیابان، یا این طرف و آن طرف دیده نوشته است. بهیچ آک در سال 1994 برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم مستند جشنواره‌ی فیلم آنکارا شد، در سال 2002 جایزه‌ی بهترین کتاب کودک ژاپن را گرفت و در سال 2012 به خاطر داستان‌ها و تصویرسازی‌های محیطی‌اش جایزه‌ی کمک به دستاوردهای معماری ترکیه را برد.
این نویسنده و کارتونیست ترک دوست دارد درباره‌ی آدم‌های معمولی‌‌ای که کارهای خارق‌العاده می‌کنند و درباره‌ی آدم‌های خارق‌العاده‌ای که کارهای معمولی می‌کنند، بنویسد. قصه‌هایی که او برای کودکان و نوجوانان نوشته به زبان‌های آلمانی، کره‌ای، چینی و ژاپنی شده‌اند و از پرطرفدارترین کتاب‌های ترکی ترجمه‌شده در ژاپن هستند.
درباره‌ی نشر ادامه:
ما نمی‌توانیـم بـه همـه‌ی کشـورهای جهـان سـفر کنیـم و نمی‌توانیم به جای همـه‌ی آدم‌ها زندگی کنیم اما خواندن کتاب‌هایـی که مـا را به سـفر می‌برنـد جسـارت‌مان را برای رؤیاپـردازی و تجربه‌های جدید بیشـتر می‌کند. نشـر ادامـه واحد کودک و نوجوان نشر اطراف است که بچه‌ها را جدی می‌گیرد و قصد دارد به فرهنـگ و ادبیـات نویـن و امروز کشـورهای همسـایه سفر کند تا ببیند همسـایه‌ها در چـه احوال‌انـد و بـا سـرک کشـیدن بـه ادبیـات مسـتقل و جریان‌سـاز دیگـر کشـورها، در دوره‌هـای زمانـی متفـاوت، کتاب‌هایـی را در اختیـار بچه‌هـا بگذارد کـه توانایـی تفکـر، دیـدن، خلاقیـت، همدلـی و رؤیاپردازی‌شـان را پـرورش می‌دهد.
ما در نشر ادامه سراغ انتشار کتاب‌هایی می رویم که در ایده، محتوا، تصویرسازی، ترجمه و ویرایش در سطح بالایی هستند و با جريان‌های ادبی و شیوه‌های متنوع تصویرسازی دنیا هم‌سفر می‌شویم تا مخاطبان‌مان، در هر سن‌وسالی که هستند، از ماجراجویی در کتاب‌ها لذت ببرند؛ لذت ساختن رؤیایی ناممکن را تجربه کنند؛ و در مسیر واقعی کردنِ آن رؤیا بتوانند از قصه‌هایی دلنشین کمک بگیرند؛ قصه‌هایی که به ما نشان می‌دهند جهان محدود و کوچک نیست و از هر طرف «ادامه» دارد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.