قصههایی که بازی میکنیم | بازیهای رومیزی در ایران، هند، مصر و روم باستان
بازیهای رومیزی و آن لحظههای خاطرهانگیز بازیهای جمعیِ مارپله و منچ و شطرنج و حتی لیلی بر حافظهی جمعی همهی ما نقش بسته است. این حافظهی جمعی قدمتی دیرینه دارد، قدمتی نزدیک به پنجهزار سال و در طول این سالهای دور و دراز شکل بازیها، قصهها، مخاطبها و مختصاتش تحولات بسیاری را از سر گذرانده. این مطلب بیکاغذِ اطراف مروری بر تاریخچهی شکلگیری بازیهای رومیزی در جهان است که از مصر شروع شده و کمکم در سراسر جهان از جمله امپراتوری روم باستان، ایران، هند، چین و اروپا گسترش یافته و رفتهرفته متناسب با فرهنگ و قصههای آن جامعه توسعه پیدا کرده است.
بازیهای رومیزی قصه میگویند؟
بازی های رومیزی سرگرمیهایی قدیمیاند و تاریخچهای طولانی دارند. مارکو آرنادو، استاد ادبیات ایتالیایی دانشگاه ایندیانا که به قول خودش «خورهی بازی های رومیزی» است، در این مطلب سراغ موضوع جذاب «قصه در بازی های رومیزی» میرود و تلاش میکند در کشمکشِ میان دو مکتب روایتشناسی و بازیشناسی، تصویری از جایگاه و اهمیت و نقش قصه در چنین بازیهایی ترسیم کند.