آنها به نهنگها شلیک میکنند، مگر نه؟ | دربارهی جهان بازیهای ویدئویی
بازیهای ویدئویی، در بهترین حالت، جهانهایی خیالی پیشِ روی ما میگذارند که تجربهی زندگی در آنها تجربهای یگانه است. آنها ژانرهای مختلف را از ادبیات، سینما، موسیقی، معماری و دنیای مُد میگیرند و ترکیب میکنند تا قصهای روایت کنند که بیشترین درگیری حسی را با مخاطب ایجاد کند. مخاطب، از جایی به بعد، به خودِ شخصیتِ اصلی تبدیل میشود. جهان واقعی و جهان مَجازی در هم ادغام میشوند و این آغاز ماجرایی تازه است. متنی که میخوانید جستوجویی است برای سر در آوردن از یکی از همین تجربهها در بازی «دیسآنرد» یا «سرافکنده».
قصهها در رسانههای اجتماعی | شخصیتهایی که توییت میکنند
از ظهور اولین رسانههای اجتماعی زمان چندان زیادی نمیگذرد، اما این رسانهها بسیاری از جنبههای زندگی ما را دگرگون کردهاند. نقش این رسانهها در عرصهی سیاست و اجتماع حالا انکارناپذیر است و جهانِ بدون چنین رسانههایی برای خیلیها قابل تصور هم نیست. صنعت سرگرمی هم پس از ظهور این رسانهها دگرگون شده است و این مطلب بیکاغذ اطراف دریچهای به درک این دگرگونیها میگشاید.
داستان بازی | دلیلی برای کشتن غولها
بازیهای ویدئویی جذابیتهای بصری انکارناپذیری دارند، اما داستان بازی چیزیست که ساعتها پای این بازیها میخکوبمان میکند. داستانِ خوشساخت باعث میشود حوصلهمان از بازی سر نرود و سرسختانه تا آخرِ آخرش پیش برویم. بیکاغذ اطراف در این مطلب به کارکردهای داستان در بازیهای ویدئویی پرداخته است.