اصطلاح شهادتنامه در زبان اسپانیایی به مفهوم حقوقی یا مذهبی شهادت دادن یا شاهد بودن اشاره دارد. جان بِوِرلی شهادتنامۀ آمریکای لاتینی را اینطور تعریف میکند: «روایتی به بلندیِ رمان یا رمانِ کوتاه، به شکل کتاب یا جزوه از زبان اولشخصِ یک راوی که خودش شخصیت اصلی یا شاهد واقعی رخدادهایی است که تعریف میکند و روایتش کل یک زندگی یا تجربۀ برجستهای از زندگی را در بر میگیرد.» راوی در شهادتنامه میخواهد ماجرای سرکوب، مبارزه یا اسارت یک گروه را با دیگران در میان بگذارد تا از راه روایتگری، نوعی عاملیت برای خود کسب کند و از خوانندگان بخواهد با اظهار نظر و قضاوت دربارۀ بحران مزبور، فعالانه واکنش نشان دهند. موضوع اصلی در بررسی شهادتنامهها نیت صادقانۀ راوی است نه میزان ادبی بودن متن. قدرت ایدئولوژیک شهادتنامههایی مثل کتاب ریگوبرتا مِنچو، برندۀ جایزۀ صلح نوبل، نیز از «تأکیدی جمعی بر فردیتِ خود» سرچشمه میگیرد.
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه