در دنیای امروز، مسئلۀ خود و نگاه به خویشتن اهمیت خیلی زیادی دارد. این مفهوم اساساً روان‌شناختی است ولی مدت‌هاست که به حوزه‌های دیگر، از جمله ادبیات هم وارد شده. ژانرهایی مثل خودزندگی‌نامه‌نویسی یا اتوبیوگرافی محصول همین نگاه هستند. سدونی اسمیت و جولیا واتسون در کتاب ادبیات من به همین ژانر خودزندگینامه و گونه‌های دیگری روایت «خود» می‌پردازند. آن‌ها از تاریخچه، تئوری‌ها و رویکردهای این ژانر شروع می‌کنند و فرم‌ها، سبک‌ها و رسانههای گوناگون آن را توضیح می‌دهند. اسمیت و واتسون، پس از معرفی عوامل شکل‌گیری سوژه‌ای که خودش را روایت می‌کند (خاطره، تجربه، هویت، فضا، بدن‌مندی و عاملیت) تأثیر این عوامل بر اثر خودزندگی‌نامه‌ای را شرح می‌دهند و مخاطب را با پیچیدگی‌های بازنمایی زندگی شخصی از لحظه‌ی شکل‌گیری خاطره و ثبت تجربۀ فرد تا زمان عرضه و نقد آثار خودزندگی‌نامه‌ای آشنا می‌کنند.
کتاب ادبیات من مخاطب را با چگونگی شکل‌گیری آثار خودزندگی‌نامه‌ای و مسائل تأثیرگذار بر شکل نهایی اثر آشنا می‌کند؛ مسائلی که در خوانش و نقد چنین آثاری باید مورد توجه قرار گیرند، از جمله تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان روایت‌های خودزندگی‌نامه‌ای، صدا، ارتباط‌محوری، مخاطب، سبک‌های مختلف پژوهش خود، الگوهای پردازش پیرنگ، رسانههای روایت خود و عوامل پیرامتنی مثل ناشر، نحوۀ تبلیغ، پخش و توزیع، طرح جلد کتاب و بسیاری عوامل دیگر. سدونی اسمیت و جولیا واتسون دربارۀ انواع مهم سوژه‌های روایت‌کنندۀ خود (سوژۀ سکولار، انسانگرا، معنویت‌گرا، مهاجر، دگراندیش، بورژوا و مدرن) صحبت می‌کنند و از اهمیت و ضرورت دگرگونی ژانرهای تثبیت‌شده، خلق ژانرهای جدید و استفاده از رسانههای متفاوت برای بازنمایی سوژه‌های جدید می‌گویند.
در کتاب ادبیات من علاوه بر ژانرهای آشنایی مثل خاطره‌پردازی و روایت شخصی، دربارۀ ژانرهای جدید روایت خود و درخشان‌ترین نمونه‌هایشان هم می‌خوانید؛ ژانرهایی مثل خوراک‌نگاری، روایت سوگ، روایت اعتیاد، روایت کوچ اجباری، روایت تبعید و مهاجرت، روایت حقوق بشری، روایت سن‌آگاهی، روایت جنسیت‌محور، روایت اختلال روانی، خودقوم‌نگاری، خودبوم‌نگاری، روایت‌های چهره‌های ورزشی، نظامی و هنری، و روایت افراد دارای معلولیت. پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزه‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی، هنر، مطالعات فرهنگی، مطالعات رسانه، تاریخ، ادبیات و نقد، و همچنین همۀ علاقه‌مندان به نوشتن و خواندن روایت‌های مستند اول‌شخص می‌توانند از مطالب این کتاب بهره ببرند. بسیاری از منتقدین این کتاب را به خاطر رویکرد تازه‌اش یکی از نواندیشانه‌ترین و جامع‌ترین آثار این حوزه می‌دانند. این اثر را رویا پورآذر ترجمه کرده است.
بخش‌هایی از کتاب ادبیات من در بی‌کاغذِ اطراف منتشر شده که می‌توانید آن‌ها را مطالعه کنید: «روایتِ خود در دنیای دیجیتال»، «خوراک‌نگاری» و «خاطره، بدن و روایتِ خود».
در پیوست این کتاب شصت ژانر خودروایتگری تعریف شده که می‌توانید آن را در این‌جا مطالعه کنید.
دربارۀ مجموعۀ روایت نظری
روایت نظری نشر اطراف مجموعه کتاب‌هایی هستند که تلاش می‌کنند به مفاهیم زیربنایی و اساسی حوزۀ روایت‌شناسی بپردازند و مهم‌ترین تئوری‌هایی که در این زمینه مطرح هستند را مرور کنند؛ مسائلی مثل اینکه روایت چیست و چه نقشی در زندگی و دنیا ایفا می‌کند. کتاب‌های این دسته هم تئوریک و دانشگاهی هستند و هم به حوزه‌های بینارشته‌ای و مشترک می‌پردازند. سواد روایت، روایت و کنش جمعی و روایت و روایتگری در سینما بخشی از کتاب‌هایی هستند در قالب این مجموعه به چاپ رسیده‌اند.
دربارۀ نویسندگان کتاب ادبیات من
سدونی اسمیت (Sidonie Smith) (متولد 1944) استاد برجستۀ ادبیات انگلیسی در دانشگاه میشیگان است و تا سال 2010 ریاست مؤسسۀ زبان‌های مدرن آمریکا را به عهده داشته. حوزه‌های تحقیقاتی تخصصی این مؤلف عبارت‌اند از مطالعات خودزندگی‌نامه‌ای، ادبیات زنان، مطالعات پسااستعماری، ادبیات قرن بیستم آمریکا، فرهنگ بصری، ادبیات و حقوق، جنسیت و نظریه‌پردازی.
جولیا واتسون (Julia Watson) نویسنده، پژوهشگر و استاد ادبیات و مطالعات تطبیقی دانشگاه اوهایو است که در حوزۀ نظریه‌پردازی ژانر خودزندگینامه، روایت‌های زندگی، نظریۀ فمینیستی و نوشته‌های زنان فعالیت می‌کند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.