وارن باکلند در کتاب روایت و روایتگری در سینما می‌گوید موفقیت یا شکست فیلم‌ها به کارایی و اثربخشی داستان‌گویی آن‌ها وابسته است. او برای اثبات این نظریه، اجزای اصلیِ داستان‌گویی سینمایی را در میان چندین شیوۀ مختلف فیلم‌سازی شناسایی می‌کند و توضیح می‌دهد که این اجزا چطور، به‌تنهایی یا در ترکیب با هم، در شکل‌گیری نقشۀ کلی فیلم نقش ایفا می‌کنند. به باور او، موفقیت فیلم به این بستگی دارد که فیلم چطور به یک ساختار روایی درست و دقیق شکل می‌دهد و چگونه این روایت را برای تماشاگران محدود و فاش می‌کند. فیلمهایی با ستارگان محبوب، کارگردانان مشهور، و ارزش‌های تولیدی بالا هم اگر اجزای داستان‌گویی‌شان درست و دقیق طراحی نشده باشند ممکن است شکست بخورند، به عبارتی اگر اجزای داستان‌گویی‌شان نتوانند نقشی مؤثر در نقشه‌ی کلی فیلم ایفا کنند.
کتاب روایت و روایتگری در سینما از دو بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول، با عنوان «مبانی»، با بحثی موجز درباره‌ی پیدایش روایت، روایتگری، و عوامل روایی در سینمای آغازین شروع می‌شود و بعد، شرح می‌دهد که دستکاری فضا و زمان سینمایی چگونه می‌تواند تماشاگران را شیفته و مسحور جهان داستانی فیلم کند. در این بخش وارن باکلند ساختار روایی فیلم‌های هالیوود کلاسیک و معاصر را با ارجاع به نمونه‌هایی مثل آثار هیچکاک و مجموعه فیلم‌های جیمز باند واکاوی می‌کند؛ برای بررسی و توضیح کارکرد روایتگری در سینما از موردکاوی فیلمهایی نظیر دختر گمشده، تسخیرشده و پارک ژوراسیک بهره می‌گیرد؛ و عناصری روایی مثل بیان و بازتابندگی را با کمک مثال‌هایی از دو فیلم هتل بزرگ بوداپست و مارنی شرح می‌دهد. باکلند در بخش دوم کتاب هم مفاهیم معرفی‌شده در بخش نخست را بسط می‌دهد تا شیوه‌های معینی از سینمای روایی را بررسی کند. او در این بخش به سراغ چند روندِ مهم و غالب در چشم‌انداز سینمای معاصر می‌رود: مسئلۀ روایت‌های فمینیستی و فیلم‌سازانِ زن؛ اهمیت پایدار سینمای هنری به عنوان نوع خاصی از فیلم؛ ظهورِ شیوۀ متمایزی از داستان‌گویی که متکی بر روایتگری غیرقابل‌اعتماد و پیرنگ‌های پازل‌وار است؛ و رشد گروهی کوچکی از فیلم‌ها که تحت‌تأثیر منطق بازی‌های ویدئویی هستند. این مطالعات موردی مشخص نشان می‌دهند که چطور می‌توان هر شکلی از فیلم‌سازی را از منظر داستان‌گویی شناسایی و تحلیل کرد.
در هر فصل از کتاب روایت و روایتگری در سینما، خوانندگان با روش‌های متفاوت تجزیه و تحلیل قصه‌گویی سینمایی آشنا می‌شوند. وارن باکلند شرح می‌دهد که سرپیچی از شیوه‌های سنتی روایت در سینما، مثلاً در روایت‌های فمینیستی، سینما هنر و استفاده از راویان ناموثق، چگونه می‌تواند به ادراک قدرتمندتر و عمیق‌تری از روایت و روایتگری منجر شود. این اثر را نوید پورمحمدرضا ترجمه کرده و در قالب مجموعۀ روایت نظری به چاپ رسیده است.
یادداشتی که این مترجم بر کتاب نوشته را می‌توانید در این‌جا بخوانید.
دربارۀ مجموعۀ روایت نظری
روایت نظری نشر اطراف مجموعه کتاب‌هایی هستند که تلاش می‌کنند به مفاهیم زیربنایی و اساسی حوزۀ روایت‌شناسی بپردازند و مهمترین تئوری‌هایی که در این زمینه مطرح هستند را مرور کنند؛ مسائلی مثل اینکه روایت چیست و چه نقشی در زندگی و دنیا ایفا می‌کند. کتاب‌های این دسته هم تئوریک و دانشگاهی هستند و هم به حوزه‌های بینارشته‌ای و مشترک می‌پردازند. سواد روایت، روایت و کنش جمعی و روایت و روایتگری در سینما بخشی از کتاب‌هایی هستند در قالب این مجموعه به چاپ رسیده‌اند.
دربارۀ نویسندۀ کتاب روایت و روایتگری در سینما
وارن باکلند (Warren Buckland) (متولد 1966) نویسنده، منتقد و استاد مطالعات فیلم دانشگاه آکسفورد است. او در بیشتر پژوهش‌ها و نوشته‌هایش با نظریۀ فیلم، روایت‌شناسی و سینمای معاصر آمریکا سروکار دارد. باکلند چندین کتاب در همین زمینه نوشته است که از جملۀ آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد: نظریۀ فیلم: واسازی‌های عقلانی، نظریۀ فیلم و فیلم‌های معاصر هالیوود، فیلم‌های پازل‌وار: داستان‌گویی پیچیده در سینمای معاصر، مطالعۀ فیلم معاصر آمریکا: راهنمایی برای تحلیل فیلم.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.