توضیحات
یادداشت‌های عالیه خانم از او تصویر زنی شجاع، مستقل و جسور را ساخته که بدون همراهی شوهر و فرزندان عازم سفری سخت و طولانی شده، برای به دست آوردن آنچه می‌خواسته گاهی با مردان جنگیده، گاهی وارد مذاکره شده و گاهی راهش را جدا کرده است. عالیه خانم شیرازی با بزرگان و افراد سرشناس آشنایی داشته و در سفرش با آنها دیدار کرده است. در سامرا به خانه‌ی میرزای شیرازی می‌رود و در تهران مهمان ناصرالدین‌شاه می‌شود. جنگی‌شاه، پسر آقاخان محلاتی در بمبئی، برایشان گاری می‌فرستد و نصیرلشکر در کرمانشاه از او پذیرایی می‌کند.
سفرنامه‌ی عالیه خانم نگاه جزئی‌نگرانه و دقیقی از مشاهده‌هایش در دربار ناصرالدین شاه است و به همین سبب با سفرنامه‌هایی که مردان در آن دوره می‌نوشتند تفاوت‌های اساسی دارد.
فهرست کتاب
جای همه‌ی عزیزان خالی
دنیا تا دنیا آب
قطار قطار همه جمع می‌شوند
مالامال آفتاب گرم
شمر و یزید بسیار است
هر طور بگیری می‌گذرد
هشتاد زن شاه بزک می‌کنند
گرما و مگس و زنگ قاطرها
پی‌نوشت
بازخورد مخاطبان
Maryam Hosseini
چرا رو دوست دارم، به روایت تصویر. قطع کتاب و طرح جلد که عالیه. رنگ اخرایی جلد و کوچیکی و صمیمیتش منو حسابی گرفت. به نظرم توش هم پر از ماجراهای شیرین زنانه‌ست.
#چادر_کردیم_رفتیم_تماشا
احمد احمدی
دو هفته پیش کتاب جدید نشر اطراف رو از استادم که یادداشت شماره یک کتاب را نوشته‌اند هدیه گرفتم. برای من که جذاب و خواندنی بود. هم بخش سفرنامۀ کتاب و هم قسمت دوم کتاب که در اندرونی دربار ناصرالدین شاه می‌گذره. اینجا معرفی کوتاهی بر کتاب نوشته‌ام: http://yon.ir/vIcwi
سهند ایرانمهر
دیروز به دستم رسید و الان تمام شد. نشر اطراف منتشر کرده است. سفرنامه‌ی حج عالیه خانم شیرزای. از اهل قلم نظیر بی‌بی خانم و تاج‌السلطنه و تومن‌آغا و… خوانده‌ایم اما این یکی دیگر شکی باقی نمی‌گذارد که زنان اهل قلم دوره‌ی قاجار منحصر نیستند به مشاهیر دارالخلافه.
Farzane Ebrahimzade
اگر بدانید خاطرات و سفرنامه‌های زنان چه مجموعه‌های بی‌نظیری هستند در خرید این کتاب تردید نمی‌کردید.
یک. عمر مفید هیچ انسانی بهش اجازه نمیده به تمام آبادی های روی زمین سفر کنه، اگر هم بتونه سفر در طول تاریخ محاله. سفرنامه ها از هردو جهت برای آدم های علاقه مند به سیر و سفر و تاریخ مفید و جذابن. از گوشه ی اتاقت بری به صد سال و دویست سال و پانصد سال گذشته و دنیا رو بگردی…
دو. به عنوان یک زن برام خیلی دوست داشتنی بود که برای اولین بار از دریچه ی نگاه یک زن تاریخ رو بخونم، به سفر برم و پا به اندرونی پادشاه قاجار بذارم.
سه. این برای من خیلی مهمه که داستان/ روایتی که میخونم چنان جذاب و پرکشش باشه که بدون نگاه کردن به صفحه ی آخر یا ساعت فقط کتاب رو بخونم و وقتی تموم شد بذارمش کنار. روایت عالیه خانم شیرازی چنین بود.
فرصتی پیش آمد این کتاب رو در سفر بخونم و لذت سفرنامه خوانی را دو چندان کرد. کتاب رو می توان به دو بخش موضوعی در مسیر ( کرمان تا تهران و تهران تا کرمان) و دربار ناصری تقسیم کرد. شرح سفر بسیار جذاب است. شرح دربار ناصری جالب و ریزبینانه است و تصویر خوبی از احوال حرم سرا و شاه می دهند.
این عالیه خانوم، داستان عجیبی دارد. صادقانه روایت می کند و به شدت فردی کلیدی است. با عرضه است، تو سفر که با حاجی خان دعوایش می شود و از او راه خود را جدا می کند، بی پول و بی مال توی راه می ماند، برای خود حصیر می بافد می فروشد و به هر طریقی هست گلیم خود را از آب بیرون می کشد. شرح سفرش حاوی نکات بسیار مهم تاریخی است، به بمبئی می رود و موزه می بیند، میوه های فراوان شهر های توی راه را توصیف می کند. جاده ها را، مناسک حج و باقی عتبات زیارتی را به دقت ثبت می کند. فراز و فرود راه های پر صعب را طی می کند و در سفر بسیار طولانی، جمیع مقدسات و معصومان خودش را زیارت می کند. پس از تلاش فراوان به تهران می رسد، آنجا مشخصا آدم پر نفوذی ست که برای دختر ها شوهر انتخاب می کند و برای پسر ها زن می گیرد. به درون حرم سرا می رود و با زنان ناصرالدین شاه نشست و برخاست می کند. توصیفات بسیار دقیقی از وضعیت شاه دارد. زن بارگی شاه، تعزیه دوستی او، عزیز السلطان پسر بچه ی محبوب او، انیس الدوله زن سوگولی اش، علاقه اش به موسیقی و بزم، روزه خواری اش در رمضان، صیغه کردن دخترهای جوان، نگاه کردن عکس زنان، موزه ی دیوان خانه که به همت او می سازند، و هزاران نکته ی دیگر تاریخی می شود در این کتاب دید. کتاب پر از اسامی مختلف است و اگر کسی مثل من علاقه مند باشد، تعداد زیادی از آنها را می شود با جستجویی ساده از اینترنت شناخت. امین الدوله، مشیر الدوله، انیس الدوله و عزیز السلطنه. خود عالیه خانم اما، معما برای ما باقی می ماند. بجز اطلاعاتی جزیی، نه می فهمیم همسفرهایش کیستند که اینگونه با انها به مشکل می خورد و نه اینکه چند سال دارد و از چه خانواده ای است.
Mohsen Ameri
شیرین بود. روزمرگی‌ها، تکرارها و تکرارها، شوخی‌ها، بدوبی‌راه‌ها و لیچارها، مرض‌ها، عزاها و عروسی‌ها، نوروزش و رمضانش، محرمش، حج و ذی‌الحجه‌اش. خشمش خشمگینت می‌کند و حزنش اندوهگینت، رنجش رنجورت می‌کند و طنزش خنده‌دار است. آن دوسه خط که با «تا صبح آهسته آهسته گریه کردیم.» تمام می‌شد به خاطرم می‌ماند.
بازخورد مخاطبان در گودریدز
یک. عمر مفید هیچ انسانی بهش اجازه نمیده به تمام آبادی های روی زمین سفر کنه، اگر هم بتونه سفر در طول تاریخ محاله. سفرنامه ها از هردو جهت برای آدم های علاقه مند به سیر و سفر و تاریخ مفید و جذابن. از گوشه ی اتاقت بری به صد سال و دویست سال و پانصد سال گذشته و دنیا رو بگردی…
دو. به عنوان یک زن برام خیلی دوست داشتنی بود که برای اولین بار از دریچه ی نگاه یک زن تاریخ رو بخونم، به سفر برم و پا به اندرونی پادشاه قاجار بذارم.
سه. این برای من خیلی مهمه که داستان/ روایتی که میخونم چنان جذاب و پرکشش باشه که بدون نگاه کردن به صفحه ی آخر یا ساعت فقط کتاب رو بخونم و وقتی تموم شد بذارمش کنار. روایت عالیه خانم شیرازی چنین بود.
فرصتی پیش آمد این کتاب رو در سفر بخونم و لذت سفرنامه خوانی را دو چندان کرد. کتاب رو می توان به دو بخش موضوعی در مسیر ( کرمان تا تهران و تهران تا کرمان) و دربار ناصری تقسیم کرد. شرح سفر بسیار جذاب است. شرح دربار ناصری جالب و ریزبینانه است و تصویر خوبی از احوال حرم سرا و شاه می دهند.
این عالیه خانوم، داستان عجیبی دارد. صادقانه روایت می کند و به شدت فردی کلیدی است. با عرضه است، تو سفر که با حاجی خان دعوایش می شود و از او راه خود را جدا می کند، بی پول و بی مال توی راه می ماند، برای خود حصیر می بافد می فروشد و به هر طریقی هست گلیم خود را از آب بیرون می کشد. شرح سفرش حاوی نکات بسیار مهم تاریخی است، به بمبئی می رود و موزه می بیند، میوه های فراوان شهر های توی راه را توصیف می کند. جاده ها را، مناسک حج و باقی عتبات زیارتی را به دقت ثبت می کند. فراز و فرود راه های پر صعب را طی می کند و در سفر بسیار طولانی، جمیع مقدسات و معصومان خودش را زیارت می کند. پس از تلاش فراوان به تهران می رسد، آنجا مشخصا آدم پر نفوذی ست که برای دختر ها شوهر انتخاب می کند و برای پسر ها زن می گیرد. به درون حرم سرا می رود و با زنان ناصرالدین شاه نشست و برخاست می کند. توصیفات بسیار دقیقی از وضعیت شاه دارد. زن بارگی شاه، تعزیه دوستی او، عزیز السلطان پسر بچه ی محبوب او، انیس الدوله زن سوگولی اش، علاقه اش به موسیقی و بزم، روزه خواری اش در رمضان، صیغه کردن دخترهای جوان، نگاه کردن عکس زنان، موزه ی دیوان خانه که به همت او می سازند، و هزاران نکته ی دیگر تاریخی می شود در این کتاب دید. کتاب پر از اسامی مختلف است و اگر کسی مثل من علاقه مند باشد، تعداد زیادی از آنها را می شود با جستجویی ساده از اینترنت شناخت. امین الدوله، مشیر الدوله، انیس الدوله و عزیز السلطنه. خود عالیه خانم اما، معما برای ما باقی می ماند. بجز اطلاعاتی جزیی، نه می فهمیم همسفرهایش کیستند که اینگونه با انها به مشکل می خورد و نه اینکه چند سال دارد و از چه خانواده ای است.
یادداشت‌های عالیه خانم از او تصویر زنی شجاع، مستقل و جسور را ساخته که بدون همراهی شوهر و فرزندان عازم سفری سخت و طولانی شده، برای به دست آوردن آنچه می‌خواسته گاهی با مردان جنگیده، گاهی وارد مذاکره شده و گاهی راهش را جدا کرده است. عالیه خانم شیرازی با بزرگان و افراد سرشناس آشنایی داشته و در سفرش با آنها دیدار کرده است. در سامرا به خانه‌ی میرزای شیرازی می‌رود و در تهران مهمان ناصرالدین‌شاه می‌شود. جنگی‌شاه، پسر آقاخان محلاتی در بمبئی، برایشان گاری می‌فرستد و نصیرلشکر در کرمانشاه از او پذیرایی می‌کند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.