سردبیر سایت

همذات‌پنداری با شخصیت داستانی تا جایی که مخاطب در احساس‌های فیزیکی و عاطفی شخصیت‌ شریک شود و واکنشی فیزیکی در او پدید آید را همدلی می‌گویند.

هجو، انتقاد و ایرادگیری آمیخته به طنز و بذله‌گویی است.

یکی از نظریه‌های نقد ادبی که در آن به جایگاه و نقش خواننده در ساخت داستان توجه می‌شود.

بازشدن آخرین گره داستان که معمولاً پرده از رازی برمی‌دارد یا توضیحی قانع‌کننده دربارۀ رخدادهای مبهم داستان ارائه می‌دهد را گره‌گشایی می‌نامند.

کنایۀ نمایشی موقعیتی در داستان یا نمایش است که در آن شخصیت به خاطر ناآگاهی یا درک محدودش، معنای حقیقی حرفی که زده یا کاری که انجام داده را متوجه نمی‌شود. اما مخاطب در جایگاهی قرار می‌گیرد که به خاطر…

اگر مخاطب رخدادی را از زاویۀ دید یکی از شخصیت‌های داستان تجربه کند، به زاویۀ دید کانونمند یا تجربۀ کانونمند دست یافته است.

جادادن یک یا چند داستان در دل یک داستان دیگر یا یک گزارش، روایت تاریخی، زندگینامه، خاطره و امثال این‌ها را قاب‌بندی می‌گویند. قاب‌بندی باعث می‌شود که هر داستان علاوه بر معنا و کارکرد مستقل خود، با توجه به قابی…

فراروایت، روایتی است که به خودش اشاره دارد یا به اصطلاح نظری خودارجاع است؛ روایتی دربارۀ ماهیت روایت. اگر روایتی توجه خواننده را به داستانی بودن متن جلب کند یا به عمل آفرینش داستان اشاره کند، متنی فراروایی به وجود…

در ساختار درهم بافته، تار و پود چند داستانِ به ظاهر نامرتبط، در یک روایت بزرگ به هم پیچیده می‌شود و بدون صدمه زدن به انسجام کلی داستان، رویدادهای گوناگون و تجربه‌های پراکندۀ شخصیت‌ها به هم ارتباط پیدا می‌کند.