بیش‌خوانی یعنی واردکردن مطالبی به متن که در آن وجود ندارد. در مقابل، کم‌خوانی به معنای نادیده‌گیری مطالبی است که در متن وجود دارد. ظاهراً هر دو تا حدی گریزناپذیرند. می‌توانیم بگوییم هدف خوانش قصدگرا به حداقل رساندن هر دوی این فرایندهاست.
گروه محتوای سایت
۲۶ مهر ۱۳۹۷
فرهنگ اصطلاحات تخصصی روایت
overreadingبیش‌خوانیخوانش قصدگراکم‌خوانی
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
نام *
ایمیل *
وب سایت
