بیش‌خوانی یعنی واردکردن مطالبی به متن که در آن وجود ندارد. در مقابل، کم‌خوانی به معنای نادیده‌گیری مطالبی است که در متن وجود دارد. ظاهراً هر دو تا حدی گریزناپذیرند. می‌توانیم بگوییم هدف خوانش قصدگرا به حداقل رساندن هر دوی این فرایندهاست.
بیش‌خوانی یعنی واردکردن مطالبی به متن که در آن وجود ندارد. در مقابل، کم‌خوانی به معنای نادیده‌گیری مطالبی است که در متن وجود دارد. ظاهراً هر دو تا حدی گریزناپذیرند. می‌توانیم بگوییم هدف خوانش قصدگرا به حداقل رساندن هر دوی این فرایندهاست.