احسان لطفی، مترجم و روزنامه‌نگار، در سال ۱۳۶۰ در نجف‌آباد دنیا آمد. او کارشناسی ارشدش را در رشتۀ فیزیک از دانشگاه صنعتی گرفته ولی بیشتر دلبستۀ ادبیات و ترجمه است. به همین خاطر از سال ۱۳۸۹ و با شکل‌گیری هستۀ اولیۀ مجلۀ همشهری داستان دبیر تحریریۀ این مجله شد. لطفی تا سال ۱۳۹۶ دبیری بیش از ۸۰ شمارۀ این مجله را به عهده داشت. بعد از آن هم حدود دو سال مشاور این مجله بود. در این سال‌ها خودش هم زندگی‌نگاره‌‌ها و جستارهایی از نویسندگانی مثل دیوید سدریس، آدام گاپنیک، آرتور کریستال، زیدی اسمیت و… را ترجمه می‌کرد.
احسان لطفی در سال ۱۳۹۶ اولین کتابش به نام اتوپرتره را با نشر حرفه:هنرمند منتشر کرد؛ خودزندگی‌نامه‌ای متفاوت از ادوارد لو، هنرمند خودآموختۀ فرانسوی. او پس از آن همکاری‌اش با نشر اطراف را آغاز کرد که ماحصل آن ترجمۀ چند کتاب مجموعۀ «جستار روایی» بود.
کتاب‌های احسان لطفی در نشر اطراف
کتاب فقط روزهایی که می‌نویسم
کتاب فقط روزهایی که می‌نویسم دربردارندۀ پنج جستار روایی از نویسندۀ مطرح آمریکایی، آرتور کریستال است. کریستال در این روایت‌ها که پیش‌تر به شکل جسته و گریخته در نشریات مختلف به چاپ‌شان رسانده بود، به دنیای ادبیات سرک می‌کشد و از اهمیت و لذت خواندن و نوشتن می‌گوید. او این مفاهیم را به شکلی ماهرانه به زندگی و علایق شخصی‌اش پیوند می‌زند و با طنزی ظریف و لحنی صمیمانه روایت می‌کند. کریستال از سرآمدان جستارنویسی و ژانر ناداستان محسوب می‌شود و بیشتر نوشته‌هایش تحسین شده است.
کتاب ماجرا فقط این نبود
زیدی اسمیت در جستارهای کتاب ماجرا فقط این نبود بلوغش را شرح می‌دهد و از بازنگری دائمی زندگی و شیوۀ نوشتن و خواندن، کنجکاوانه نگاه‌کردن به هر مرحله از زندگی و بدیهی ندیدن باورهای تثبیت‌شده می‌گوید. او در جستارهایش نه در مقام نویسنده‌ای جاافتاده، که در جایگاه نویسنده‌ای مشتاق یادگیری، مادری درگیر ادبیات و دورگه‌ای بریتانیایی‌جاماییکایی از طبقۀ متوسط می‌نویسد تا تأملاتش به گفت‌وگویی بینجامند و راه‌های تازه‌تری برایش باز کنند. اسمیت به آزادی تفکر و لزوم در خود نماندن معتقد است و بی‌ثباتی را نشانۀ باور داشتن می‌داند؛ باور به این‌که شاید ماجرا فقط این نباشد، که شاید حقیقت در سویۀ دیگری از زندگی باشد. این کتاب را احسان لطفی با همکاری معین فرخی به زبان فارسی ترجمه کرده است.
بدون دیدگاه