سه روز به آخر دریا

کتاب سه روز به آخر دریا (سفرنامه‌ی همسر عمادالملک به مکه و عتبات) تنها ماجرای یک سفر زیارتی نیست، بلکه داستان یک زندگی است. زندگی یک زن درباری که لایه‌ای ناپیدا را آشکار می‌کند. نام او را نمی‌دانیم، چون در تمام کتاب هیچ‌وقت او را به نام خطاب نمی‌کنند، اما بر اساس نوشته‌ی خودش از اصل و نسبش به‌خوبی آگاهیم. او دختر شاهزاده مبارک‌میرزا، نوه‌ی شاهزاده محمودمیرزا و نوه‌ی فتحعلی‌شاه قاجار است و از سمت مادر نوه‌ی نادرشاه افشار محسوب می‌شود. زنی است باسواد، آشنا به شعر و ادبیات، هنرمند و قطعاً زیبا؛ چون آوازه‌اش به ناصرالدین‌شاه می‌رسد و در پانزده سالگی به نامزدیِ شاه درمی‌آید. این نامزدی به انجام نمی‌رسد و آن‌طور که خودش می‌نویسد «بغض بزرگان مانع گردیده.» پس از سه سال نامزدی به هم می‌خورد و شاهزاده خانم در سن هجده سالگی به دستور ناصرالدین ‌شاه به عقد عمادالملک، حاکم پنجاه و چند ساله‌ی بسیار ثروتمند و معتبر تون و طبس در می‌آید. پس از چند سال دشمنی‌های زنان دیگر عمادالملک و مرگ دو برادرش و دلتنگی‌های شاهزاده خانم او را به عزیمت به مکه و عتبات مصمم می‌کند.

گزارش نشست معرفی کتاب سه روز به آخر دریا در شهر کتاب مرکزی را می‌توانید این‌جا بخوانید.

مروری بر کتاب سه روز به آخر دریا را می‌توانید در سایت ادبی آوانگارد مطالعه کنید.

این نوشته ها برای زنان باسواد درباری مجالی برای بروز احساسات و اندیشه‌های پنهان بدون شرح و نگرانی بوده است. آنان در بیان حوادث سفر چنان دقیق‌اند که مخاطب گمان می‌کند لحظه به لحظه در سفر همراهشان بوده است.

مهرنوش محتشمی، سایت رادیو فرهنگ

اگر تجربۀ سفر زیارتی از چشم یک زن اشرافی قاجاری برای‌تان جذاب است، سه روز به آخر دریا را بخوانید… اگر به چشم یک منبع تاریخی به این سفرنامه نگاه کنیم، با دریایی از نکات تاریخی جالب توجه رو­به‎­رو می‌شویم. از جملۀ آن‌ها می­‎توان به جایگاه و نحوۀ زیست زنان اشرافی در آن دوران، مشکلات و خطرات سفر، ابزار رایج سفر، سوغاتی‌های هر شهر و منطقه، راه‌ها و مسائل سفر، غذاها، فضاهای معماری، وضعیت شهرها و مسائل زنان آن دوره آشنا شد.

کامیار صلواتی، مجله‌ی آوانگارد

کتاب حاضر تنها یک سفرنامه نیست که از دل کتابخانه بیرون کشیده و با تصحیح به مخاطب عرضه شده باشد،‌ بلکه روایتگر حرف‌های ناگفته‌ای از زندگی زنان ایرانی در دوره‌ای است که زنان کمتر مجال بروز و ظهور داشتند؛ وجهی پنهان از زندگی زنان ایرانی در طول تاریخ.

تسنیم

علاوه بر جذابیت داستان، اوضاع و احوال شهرهای مختلف ایران و عراق و عربستان رو میفهمیم و همچنین از اونجایی که این نوشته ها از زبان یک زن درباری نوشته شده بسیار جالب توجه هست. همچنین داستان مشخص میکنه که شرایط سفر در قدیم چقدر مشکل بوده که در این سفر تعدادی از همسفرهای شاهزاده خانم و تعداد خیلی زیادی از مردمی که به سفر اومده بودند در راه میمیرند. چیزهای زیادی در این کتاب برای من جالب بود. از جمله اینکه شاهزاده خانم بر خلاف عرف اون زمان بدون همسرش (البته با خدم و حشم) به سفر میره! اون هم سال ۱۲۶۵ و اون هم به مدت یک سال!

Mahboobe

دیدن دنیا از دریچه‌ی چشم یک شاهزاده قاجاری خوش‌قلب و دست‌به‌خیر جالب بود و دنیای ذهنی‌اش در کمال تعجب در بسیاری از مواقع به من، دختر جوانی در دنیای مدرن ۲۰۲۰ میلادی، نزدیک بود…قطع کتاب هم برای همراهی در سفر و حضر مناسب است. من فصل «نه صدای شتری نه تعال عربی» را از بقیه‌ی قسمت‌های سفرنامه بیشتر دوست داشتم و آن جایی از ماجرا بود که نمی‌توانستم کتاب را زمین بگذارم.

فاطمه خورشیدی

فوق‌العاده است، بسی لذت بردم از خواندنش. حیف کوتاه بود و زود تمام شد.

Fahime

کتاب جالبی بود برای آشنایی با سختی های سفر در زمان قاجار و آداب و رسوم مردم در آن زمان.

Mahtabshima

روایت خوشمزه و خوش‌خوان.

Zeynab

اولین کتابی که از نشر اطراف خوندم و همونطور که توقع داشتم خیلی برام جالب بود این اولین تجربه… طراحی جلد کتابای این انتشارات رو واقعاً دوست دارم. به ویژه طرح همین کتاب. معمولاً طراحی کتابای ایرانی منو ناامید می‌کنن ولی نشر اطراف از این نظر حرفه‌ایه. سفرنامه مربوط به تقریباً 100 سال پیشه و اینکه تو اون برهه از تاریخ ایران یه زن ایرانی جسارت شروع سفری طولانی مثل این بدون همراهی محارمش و همراه با چند زن دیگه رو داشته برام جالب بود. شاهزاده هم احوالات درونی خودش هم وقایع و هم مکان‌ها رو به خوبی توصیف می کنه و قلم شیرینی داره و گاهی شوخ طبعی ظریفی هم داره تو نوشته‌اش که سفرنامه رو جذاب تر می کنه. کتاب علاوه بر خود این سفر تا حدودی یه تصویر از اوضاع فرهنگی و اجتماعی اون برهه از تاریخ ایران رو هم به ما میده.

Roghaye

کتاب سبک و کوچکی هست. برای حمل در مترو و اتوبوس عالیه. اگر علاقه‌مند به نثر قدیم باشید براتون جالبه و لذت می‌برید… حسن کتاب اینه که شما رو همراه می‌کنه با یک کاروان زنانه.

Zahra

خیلی کتاب زیبایی بود و از اینکه تونستم ببینم زنان قاجار چه طرز فکری داشتن خیلی خوشحال شدم، به خصوص اینکه فکر می‌کردم سطح روشن‌فکریشون خیلی پایین بوده باشه و دیدم اشتباه می‌کردم.

Faranak