کانونمندسازی وضعیت یا ذهنیتی است که از طریق آن ما رخدادهای روایت را «می‌بینیم». در نحله‌های نقد بریتانیا و آمریکای شمالی، از اصطلاح زاویه‌ی دید یا اصطلاحی شبیه آن برای این مفهوم استفاده می‌کنند اما زاویه‌ی دید مفهومی عام‌تر است…
صدا تأثراتی است که با کمک آن روایت را «می‌شنویم»، حتی وقتی که روایت را در سکوت می‌خوانیم. مفهوم صدا به مفهوم کانونمندسازی بسیار نزدیک است. کانونمندسازی تأثراتی است که با کمک آن شخصیت‌ها و رخدادهای درون قصه را «می‌بینیم».…
سبک غیرمستقیم آزاد به روایتگری سوم‌شخصی اشاره دارد که در آن تفکرات و عواطف شخصیت در صدایش نمایان می‌شود، آن هم بدون استفاده از گیومه یا عبارات رایجی مانند «فکر کرد» یا «او گفت» و بدون استفاده از گفتمان دستوری…
زاویه‌ی دید از نظر پرینس جدای از کانونمندسازی است. او زاویه‌ی دید را جایگاهی مفهومی یا ادراکی می‌داند، یعنی درست در مقابل واژه‌ی کانونمندسازی یا دیدگاه که «بر اساس آن رخدادها و موقعیت‌های روایت‌شده ارائه می‌شوند.» اما در عمل، تفکیک…
راوی کسی است که قصه می‌گوید. راویِ روایت‌های داستانی را نباید با نویسنده یا نویسنده‌ی نهفته اشتباه بگیریم، هرچند در بعضی موارد تشخیص نظر آنان از نظر نویسنده‌ی نهفته دشوار است. بهتر است راوی را ابزاری بدانیم در دست نویسنده‌ی…
