دغدغه‌ی اصلی نویسندگان پنج مقاله‌ی کتاب شنیدن شهر ــ‌لیوِن اَمیل، جیمز تراگ‌مورتن، لیونی سَندرکاک، باربارا اِکشتاین و رابرت بیورگارد‌ــ فهم روایی شهرها و حرکت به سوی شهرسازیِ روایت‌محور است. آن‌ها از حضور پررنگ روایت و عناصر روایی در دانش و کنش شهرسازی می‌گویند و این حضور پررنگ را جزئي از تحولی بزرگ‌تر می‌بینند: چرخش زبان‌شناختی، ارتباطی، استدلالی و روایی در علوم انسانی. از نظر آن‌ها، تحقق شهرهایی دموکراتیک‌تر، همه‌شمول‌تر و کثرت‌گراتر مستلزم تغییر فهم ما از شهرسازی است و روایت ابزار کارآمدی برای ایجاد این تغییر به ما می‌دهد؛ تغییری که در آینده می‌تواند به ظهور شهرهایی انسان‌مدارتر بینجامد.
مقالات کتاب شنیدن شهر دعوت و تمرینی‌اند برای شهروندان و شهرسازان، برای ساکنان و متخصصان تا نسبت و فاصله‌ی خود با شهر را، به کمک مفهوم روایت، از نو تعریف کنند. این مقالات از مهم‌ترین آثاری هستند که در دو دهه‌ی گذشته در این حوزه نوشته شده‌اند و به کمک نظریه‌ی روایت و مطالعات روایی، سراغ بازتعریف نسبت متخصص و شهروند، و شهرساز و شهر رفته‌اند.
مقالات این کتاب نشان می‌دهند چطور روایت می‌تواند پایه‌ی برنامه‌ریزی و طراحی شهر باشد؛ و فراتر از آن، نشان می‌دهند که چه نسبتی باید میان سیاست‌گذار، شهرساز و شهروند در این مسیر برقرار شود. مترجم دلیل انتخاب، اهمیت تاریخی، و ایده‌ها و مضامین مقاله را شرح داده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.