یادداشتهای عالیه خانم از او تصویر زنی شجاع، مستقل و جسور را ساخته که بدون همراهی شوهر و فرزندان عازم سفری سخت و طولانی شده، برای به دست آوردن آنچه میخواسته گاهی با مردان جنگیده، گاهی وارد مذاکره شده و گاهی راهش را جدا کرده است. عالیه خانم شیرازی با بزرگان و افراد سرشناس آشنایی داشته و در سفرش با آنها دیدار کرده است. در سامرا به خانهی میرزای شیرازی میرود و در تهران مهمان ناصرالدینشاه میشود. جنگیشاه، پسر آقاخان محلاتی در بمبئی، برایشان گاری میفرستد و نصیرلشکر در کرمانشاه از او پذیرایی میکند.
دانلود فایل فهرست و یادداشت و مقدمهی کتاب چادر کردیم رفتیم تماشا
کتاب چادر کردیم رفتیم تماشا از زبان کیمیا خسروی در اپیزود بیستوهفت رادیو جولون
عالیه خانم زنی است که می نویسد و «صدایی زنانه» است که از عمق و درون دنیای مردسالار و فرهنگ زن ستیز سنت بگوش می رسد. او از جمله ایرانیهایی است که چشمش به دنیای بیرون باز شده و دیگر تماشای کرمان و اطراف آن برایش کفایت نمی کند.
سفرنامهی عالیه خانم نگاه جزئینگرانه و دقیقی از مشاهدههایش در دربار ناصرالدین شاه است و به همین سبب با سفرنامههایی که مردان در آن دوره مینوشتند تفاوتهای اساسی دارد.
ثنا کاکاوند، روزنامهی سازندگیدیروز به دستم رسید و الان تمام شد. نشر اطراف منتشر کرده است. سفرنامهی حج عالیه خانم شیرزای. از اهل قلم نظیر بیبی خانم و تاجالسلطنه و تومنآغا و… خواندهایم اما این یکی دیگر شکی باقی نمیگذارد که زنان اهل قلم دورهی قاجار منحصر نیستند به مشاهیر دارالخلافه.
سهند ایرانمهر
سفرنامه [عالیه خانم] جذاب و خواندنی است و برای دوستداران تاریخ و به خصوص علاقه مندان به تاریخ ناصری حاوی نکات جالبی است.
وقتی کتاب را شروع میکنید، لحظه به لحظه و قدم به قدم با عالیه خانم همراه میشوید، با عالیه خانم وارد بمبئی میشوید به دیدن مراسم عروسی مینشینید، به بازار سر میزنید و به باغ ملکهی انگلیس میروید، موزهها و باغ وحش را میبینید، و اینجاست که گاهی قدرت توصیف از عالیه خانم گرفته میشود و خود باید ببینید آنچه را ندیدهاید.یک. عمر مفید هیچ انسانی بهش اجازه نمیده به تمام آبادی های روی زمین سفر کنه، اگر هم بتونه سفر در طول تاریخ محاله. سفرنامه ها از هردو جهت برای آدم های علاقه مند به سیر و سفر و تاریخ مفید و جذابن. از گوشه ی اتاقت بری به صد سال و دویست سال و پانصد سال گذشته و دنیا رو بگردی…
دو. به عنوان یک زن برام خیلی دوست داشتنی بود که برای اولین بار از دریچه ی نگاه یک زن تاریخ رو بخونم، به سفر برم و پا به اندرونی پادشاه قاجار بذارم.
سه. این برای من خیلی مهمه که داستان/ روایتی که میخونم چنان جذاب و پرکشش باشه که بدون نگاه کردن به صفحه ی آخر یا ساعت فقط کتاب رو بخونم و وقتی تموم شد بذارمش کنار. روایت عالیه خانم شیرازی چنین بود.فرصتی پیش آمد این کتاب رو در سفر بخونم و لذت سفرنامه خوانی را دو چندان کرد. کتاب رو می توان به دو بخش موضوعی در مسیر ( کرمان تا تهران و تهران تا کرمان) و دربار ناصری تقسیم کرد. شرح سفر بسیار جذاب است. شرح دربار ناصری جالب و ریزبینانه است و تصویر خوبی از احوال حرم سرا و شاه می دهند.این عالیه خانوم، داستان عجیبی دارد. صادقانه روایت می کند و به شدت فردی کلیدی است.
شیرین بود. روزمرگیها، تکرارها و تکرارها، شوخیها، بدوبیراهها و لیچارها، مرضها، عزاها و عروسیها، نوروزش و رمضانش، محرمش، حج و ذیالحجهاش. خشمش خشمگینت میکند و حزنش اندوهگینت، رنجش رنجورت میکند و طنزش خندهدار است. آن دوسه خط که با «تا صبح آهسته آهسته گریه کردیم.» تمام میشد به خاطرم میماند.
کتاب خوبی بود هم به عنوان سفرنامه و بیشتر بهعنوان یه منبع تاریخی خوب از اندرونی ناصرالدین شاه… همیشه برام جالب بود بدونم زنان صدها سال پیش جهان رو چهطور میدیدن.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.