رویداد «روایت و کنش جمعی» با هدف بررسی نقش روایت در ایجاد و تقویت کنش‌های جمعی با محوریت کتاب روایت و کنش جمعی در کافه رویداد کارزار برگزار شد. در این نشست، پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزۀ روایت‌پژوهی گرد هم آمدند تا به تأثیر روایت در شکل‌گیری هویت‌های جمعی، تحولات اجتماعی و فرایندهای کنشگری بپردازند.
پنج‌شنبه دوم اسفند کافه کارزار میزبان رویداد «روایت و کنش جمعی» بود. در این نشست که به بهانۀ کتاب روایت و کنش جمعی برگزار می شد، الهام شوشتری‌زاده، مترجم کتاب، رویا پورآذر (دبیر ترجمۀ نشر اطراف) و سبحان یحیایی (مدرس دانشگاه و منتقد) حضور داشتند و به صبحت دربارۀ مفهوم روایت و جایگاه آن در تغییرات اجتماعی پرداختند.
در ابتدای این نشست دکتر پورآذر دلایل روی آوردن نشر اطراف به موضوع روایت را پیش کشید و نحوۀ انتخاب کتاب‌های روایی در این نشر را مطرح کرد. او در ادامه با برشمردن دلایل اهمیت کتاب روایت و کنش جمعی، گفت که نویسندۀ کتاب، فردریک دبلیو مِیِر، نه تنها در علوم سیاسی خبره است بلکه ظرفیت‌های روایت را هم به‌خوبی می‌شناسد و درک می‌کند. به زعم او، مِیِر قصه و روایت را یکی از ارکان اصلی هر نوع کنشی می‌داند و اعتقاد دارد کمپین‌ها، انتخابات‌ها یا حتی ساده‌ترین فعالیت‌ها سیاسی با همین رویه موفق خواهد شد. این مترجم، ترامپ را نمونۀ موفق همین رویکرد دانست که با زبانی پیش‌پاافتاده اما همه‌فهم و قصه‌گو، توانست مخاطبش را قانع کند و رأی بیاورد.
در ادامۀ رویداد «روایت و کنش جمعی»، الهام شوشتری‌زاده، مترجم کتاب، صحبت‌هایش را با پرسش اصلی فردریک میر آغاز کرد: این‌که چطور مردم را مجاب کنیم تا در یک خیر جمعی همراهی‌مان کنند، در حالی که این خیر مستقیماً معطوف به فرد و ملموس نیست و نفعش به کل جمع خواهد رسید. به عبارت بهتر، رهبر یا کنشگر چطور باید مردم را قانع کند که همراهش شوند و دست به اقدام بزنند. میر که فعال محیط زیست هم هست، این پرسش را اساساً در راستای حمایت از فعالیت‌های زیست محیطی مطرح می‌کند. اما ایدۀ او در این سطح نمی‌ماند و کل کنش‌های اجتماعی را شامل می‌شود. نویسندۀ کتاب ابتدا دلایل محتمل مخالفت و همراهی نکردن با حرکت‌های جمعی را مرور می‌کند و آن‌ها را نام می‌برد. پس از آن، نظریه‌هایی که به این نوع کنش‌ها پرداخته‌اند و آن را تئوریزه کرده‌اند را توضیح می‌دهد. میر اما به این اعتقاد می‌رسد که تقریباً همگی نظریات مطرح پیشین، در توضیح کامل کنش‌های جمعی ناکام بوده‌اند و نتوانسته‌اند آن را کامل توضیح دهند. این‌جاست که او مفهوم را روایت را پیش می‌کشد و از آن برای توضیح این نوع حرکات استفاده می‌کند.
به نظر نویسندۀ کتاب روایت و کنش جمعی روایت قدرت ساخت هدف مشترک را برای همه دارد و می‌تواند اکثریت را برای همراهی اقناع کند. ضمن این‌که فردیت همۀ افراد را حفظ می‌کند و به آن‌ها اطمینان خاطر می‌دهد که هدف‌های شخصی‌شان هم برآورده خواهد شد. الهام شوشتری‌زاده در پایان سخنانش این طور نتیجه‌گیری می‌کند که برای فهم هر انسان و رفتارهای او باید قصه‌ها و روایت‌هایش را فهمید. به این شکل می‌توان به رفتارها جهت و شکل داد. نکتۀ مهمی که نباید فراموشش کرد این است که روایت صرفاً ابزار است و می‌توان از آن نه‌فقط برای اهداف مثبت، که برای موضوعات منفی هم استفاده کرد.
رویداد «روایت و کنش جمعی» با استقبال کتابخوانان مواجه شد و به فرصتی برای تبادل نظر میان افراد با پیشینه‌های مختلف کنشگری تبدیل گشت.
عکس‌ها: اینستاگرام کافه کارزار
بدون دیدگاه