دفاعیه فرمی از ارائۀ خود به منظور دفاع از خود در برابر اتهام‌ها یا حمله‌های دیگران و توجیه کارها، باورها و سبک زندگی خود است. معمولاً در ژانر رسمیِ دفاعیه، گوینده به اشتباه‌هایش اعتراف و ابراز پشیمانی می‌کند تا بخشیده شود. سقراط در آپولوژیِ افلاطون و مونتنی در یکی از دفاعیه‌هایش به‌خوبی از این سبک استفاده کرده‌اند. دفاعیه ژانری مستقل است اما به گفتۀ فرَنسیس هارت، از نمودهای اصلیِ ارائۀ خود در روایت‌های شخصی نیز به شمار می‌آید و اغلب در نوشته‌های خودزندگی‌نامه‌ای سیاستمردان هم به کار گرفته می‌شود. مثلاً رابرت اس. مَک‌نِمِرا، وزیر دفاع پیشین ایالات متحده، کتابی در توجیه مواضع و نقش خود در جنگ ویتنام نوشته است. زنان در دفاعیه‌هایشان گاهی از برابری هوشی و اخلاقی زنان و مردان نیز دفاع می‌کنند.
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه