سیرهنگاری به معنای نوشتن زندگینامهای است که نویسنده در آن زندگی شخص خاصی را سرمشقی شایسته برای زندگی دیگران میداند، او را تحسین میکند و در جایگاه «تقدس» مینشاند. اصطلاح خودسیرهنگاری را میتوان بازیگوشانه برای زندگینگارههایی به کار برد که در آنها سوژه، اغلب به شکل کنایی، تصویری «قدیسوار» و شایستۀ ستایش از خودش ترسیم میکند.
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه