اصطلاح خودزندگی‌نامۀ دنباله‌دار به آثاری خودزندگی‌نامه‌ای اشاره می‌کند که اغلب در چند جلد (یا در قالب فیلم‌ها، ویدئوها و آثار هنریِ چندبخشی) منتشر می‌شوند. با این که بعضی نویسندگان این بخش‌های مجزا را «فصل‌ها»یی از یک قصۀ زندگیِ در جریان می‌دانند، بسیاری از نویسندگان روایت‌هایشان را از چشم‌‌انداز زمان‌های گوناگونِ نگارشْ بازنویسی می‌کنند و بارها تغییرشان می‌دهند. مثلاً مِری مکارتی و فردریک داگلاس که خودزندگی‌نگاره‌های چندجلدی‌شان را در دوره‌ها‌ی جوانی و میانسالی نوشته‌اند، تأکیدشان بر مقاطع زمانی و تفسیرشان از اهمیت و معنای آن مقاطع کاملاً تغییر کرده است. مبحث دنباله‌دار بودن، ارتباط آن با خاطره و شرایط ژانرهای خودزندگی‌نامه‌ای مختلفی که در قالب دنباله‌دار پدید می‌آید نیازمند مطالعۀ بیشتر و جدی‌تر است.
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه