علی طباطبائی ابراهیمی معمار، نویسنده و مدرس معماری در سال ۱۳۶۷ در تهران به دنیا آمد. او فارغ‌التحصیل کارشناسی معماری از دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد و دکتری معماری از دانشکدۀ معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی است. طباطبایی از سال نود و یک مشغول به فعالیت حرفه‌ای معماری و تدریس در مؤسسه‌های آموزشی آزاد معماری در شهرهای مختلف ایران چون تهران، اصفهان، مشهد، ساری و گرگان شد و از حدود همان زمان نوشتن دربارۀ معماری را در وبگاه آسمانه و نشریات دانشجویی معماری مثل روزنه آغاز کرد. او در سال‌های اخیر درس «مقدمات طراحی معماری» را در دانشگاه فنی و مهندسی گرمسار و پردیس کیش دانشگاه تهران تدریس کرده است.
خانه خوانی اولین کتاب علی طباطبائی ابراهیمی بود. اثری دربارۀ تجربۀ زندگی در تعدادی از خانه‌های برهۀ گذار معماری تهران که حاصل پژوهش او در دانشگاه شهید بهشتی بود. او در این کتاب تلاش کرد تا تجربۀ در خانه‌بودن تعدادی از ساکنان خانه‌های سیمانی و آجربهمنی را در قالب جستارهایی روایی بیان کند تا از این طریق بتوان کیفیت مطلوب فضا و معماری در این خانه‌‌ها را بهتر فهمید. طباطبایی چندین جستار و مقاله هم در نشریات هنری و ژورنال‌های علمی منتشر کرده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- مقالۀ روایت خانه: روشی برای فهم و بازنمایی مطلوبیت تجربۀ زیسته در خانه، نشریۀ مطالعات معماری ایران، شمارۀ ۱۴، ۱۳۹۷
- مقالۀ بازنمایی اتمسفر فضا در داستان هری پاتر و زندانی آزکابان، پذیرفته شده در نشریۀ علمی پژوهشی صفه، دانشکدۀ معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی
- یادداشت «جستارتراشی: دربارۀ اشتراک‌های میان طراحی معماری و نوشتن جستار روایی»، مجلۀ فرهنگی ادبی تیر، ۱۴۰۳
- یادداشت «سفر طراح؛ پژوهشی دربارۀ نقش ادبیات داستانی در پرورش تفکر معمار»، بی‌کاغذ اطراف، ۱۴۰۳
- یادداشت «در خدمت و خیانت معماران»، آسمانه: وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر، ۱۳۹۷
- یادداشت «مکان آیرونیک: نگاهی به نقش مکان‌ها در داستان برادران کارامازوف»، آسمانه: وبگاه تاریخ‌پژوهی و نظریه‌پژوهی معماری و هنر، ۱۳۹۹
- …
کتاب علی طباطبائی در نشر اطراف
نشر اطراف از علی طباطبایی کتاب خانه خوانی را منتشر کرده است. این کتاب به دنبال بازنمایی روایی تجربۀ زیسته در خانه است؛ تجربهای روزمره که همزمان به عمیق‌ترین لایه‌های درون ما پیوند دارد. کتاب با توصیف خاطرات و تداعی‌های مختلف فضاهای خانه، خواننده را به باز زیستن این تجربه دعوت می‌کند. طباطبائی از طریق گفت‌وگو با تعدادی از ساکنان خانه‌های برهۀ گذار معماری تهران و نقلِ تجربۀ زندگی در فضای خانه و مفهوم «درخانهبودن» برای آن‌ها، می‌کوشد معنای زندۀ نهفته در این خانه‌‌ها را کشف کند و راهی تازه برای گفت‌وگو دربارۀ کیفیت خانه بگشاید. او با رجوع به اندیشه‌های متفکران پدیدارشناسی معماری و همین‌طور تجربۀ زیستۀ ساکنان، به دنبال یافتن پاسخ این پرسش‌هاست که درخانهبودن چگونه تجربهای است و چگونه می‌توان با استفاده از قابلیت‌های روایت از تجربۀ درخانهبودن سخن گفت؟
بدون دیدگاه