روایت زندگی معنوی مسیر دستیابی راوی به شکل خاصی از آگاهی و شناخت را توصیف می‌کند و نشان می‌دهد چگونه او «به شناختی نجات‌بخش رسیده و نوعی روشن‌بینی درونی» دربارۀ قدرتی استعلایی در او ایجاد شده است. روایت زندگی معنوی معمولاً مانند سفری از جهنم گناه و تیره‌روزی به نوعی کامیابی روحی و دستیابی به باوری مستحکم تعریف می‌شود. گاهی این سفر انگیزه‌ای برای تجدید عهد با باورها و ارزش‌های معنوی و تحکیم یا پالایش آن‌ها ایجاد می‌کند. الگوی تغییر کیش و آیین و پیامدهایش از ویژگی‌های متعارف روایت‌های زندگی معنوی است. (ر.ک. به روایت‌های نوکیشی.)
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه