فیلیپ لوژون اصطلاح دیگرزندگی‌نامه را برای اشاره به روایت‌های زندگیِ مشارکتی و «بر اساس گفته‌ها» پیشنهاد داد. اتفاقی که در چنین روایت‌هایی می‌افتد درست برعکسِ چیزی است که در خودزندگی‌نامۀ سوم‌شخص رخ می‌دهد. راوی در روایت سوم‌شخص تظاهر می‌کند شخص دیگری است اما در دیگرزندگی‌نامه «دو راوی تظاهر می‌کنند یک نفرند.» لوژون مفاهیم «خودقوم‌نگاری» و «زیست/قوم‌نگار» را هم با همین نگاه بررسی می‌کند تا ببیند این مفاهیم چگونه تسلط قوم‌نگار بر روایت زندگی را محدود می‌کنند و به افراد مطلعی «که نمی‌نویسند» اختیار بیشتری می‌دهند.
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه