اصطلاح خودزندگی‌نگاری مشارکتی به تولید متنی خودزندگی‌نامه‌ای توسط دو نفر یا بیشتر و در قالب یکی از این سه فرایند اشاره می‌کند: روایت «بر اساس گفته‌ها» که در آن فردی مطلع قصۀ زندگی‌اش را برای مصاحبه‌گر تعریف می‌کند، روایت سایه‌نویس که مصاحبه‌گر آن را ثبت و ویرایش می‌کند یا گاهی به آن شاخ‌وبرگ می‌دهد (مانند خودزندگی‌نامه‌های بسیاری از سیاستمداران)، و روایت‌های گروهی یا جمعی که در آن‌ها هویت فردی گوینده‌ها مشخص نیست یا یک گوینده نمایندۀ گروه دانسته می‌شود. در خودزندگی‌نگاری مشارکتی مصاحبه‌گر و ویراستار/مؤلف در چند سطح در روایت‌های مشارکتی دست می‌برند و اغلب دو یا سه گروه در تولید قصۀ منتشرشده دخیل‌اند، مخصوصاً اگر نیاز به ترجمه هم باشد. در چنین مشارکت‌‌هایی، به‌رغم ادعای همکاریِ برابر در تولید متن، روابط قدرت بین گوینده و مصاحبه‌گر/مؤلف معمولاً نامتقارن است و مؤلفی که تخصص ادبی دارد ترتیب و آرایش مواد خام در روایت فرد مطلع را تعیین می‌کند. (ر. ک. دیگرزندگی‌نامه.)
برگرفته از کتاب ادبیات من
نوشتۀ سدونی اسمیت و جولیا واتسون
ترجمۀ رویا پورآذر
بدون دیدگاه