وقتی عبارت «دفتر کار» را میشنوید چه تصویری در ذهنتان نقش میبندد؟ برای قدیمیترها این تصویر احتمالاً خاطرۀ اتاقهای شلوغ، مهتابیهای نیمهسوخته، کیفهای سامسونت یا چرم، میز و صندلیهای فلزی و پنکههای سقفی را زنده میکند. دفترهایی که معادل کار روتین، کاغذبازی و بوروکراسی بودند. برای نسلهای جدیدتر دفتر کار یعنی فضای کوچک میان پارتیشنها، کولهپشتی، کامپیوتر و لپتاپ، و جلسات ایدهپردازی. جایی که نظام اداری ظاهراً اهمیتی ندارد و خلاقیت و ایده حرف اول را میزنند. اما در سالهای اخیر حتی این تصویر مدرن هم تا حد زیادی مخدوش شده. ظهور فناوری هوش مصنوعی و پاندمی کرونا دو اتاق مهم و سرنوشتساز در تاریخ دفترهای کار بودند؛ پیامد این دو، دورکاری بخش قابل توجهی از نیروها و حذف برخی از جایگاههای کاری بود که در نهایت شکل و شمایل آفیسها را هم متحول کرد. چیزی که باعث شده حالا با این پرسش مواجه شویم که آیندۀ دفترهای کار چه میشود؟ آیا زنده میمانند؟ شیلا لایمینگ، نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه، در کتاب میزها و دیوارها به دنبال پاسخ همین سؤال است. برای رسیدن به جواب، او به گذشته و دورۀ شکلگیری دفترهای کار میرود و روند تکامل آنها را مرور میکند.
شیلا لایمینگ بیشتر شهرتش را مدیون کندوکاو در ادبیات برای شناخت «نهاد»هایی مثل دفتر کار و کتابخانه است. او میگوید در حین همین پژوهشها بود که «آفیس»های مدرن توجهش را جلب کرد؛ کافه/باشگاه/مکانهای اشتراکیای که کارمندان برای بودن در آن پول میدهند. چیزی که ظاهراً با ماهیت کار و دفتر کار در تضاد است. همین بهانهای شد تا او در مورد این دفترها بیشتر جستوجو کند. لایمینگ در کتاب میزها و دیوارها نشان میدهد که هیچچیز در رابطه با فضا، اشیا و سلسلهمراتب دفتر کار اتفاقی نیست: میتوان با دقت در اندازۀ اتاق و وسایل درونش – حتی با دیدن شئی به سادگی زیرسیگاری – به شکاف میان کارکنان دفتر پی بُرد. یا بررسی فرم آسمانخراشهای اداری گونهای تبعیض نژادی و اعمال سلسهمراتب را برملا میکند. حتی اینکه زنان مجبورند در فضایی باز و در دیدرس مردان کار کنند تا حد زیادی به خاطر تبعیض جنسیتی است و نگاه نابرابر مدیران به منشیها و کارکنان زن را نشان میدهد. لایمینگ تمام این موضوعات را با لحنی ساده و صمیمی و گاهی سرخوشانه مطرح میکند و برای توضیحشان از کتابهای داستانی و فیلمها و سریالهای آشنا و مطرح کمک میگیرد و به آنها استناد میکند؛ آثاری مثل «بارتلبی محرر»، جانشین هادساکر، آپارتمان، مَدمِن و آفیس.
کتاب میزها و دیوارها همزمان عمیق و بازیگوشانه است. لایمینگ در کنار تأمل دربارۀ فلسفۀ دفترها و رابطۀ انسان با آن، به جنبههای بامزۀ و حواشی آن هم میپردازد؛ چیزهایی همچون روابط میان کارمندها، صعودها و سقوطهای ناگهانی در سلسلهمراتب اداری یا توصیف دفترهای پردنگوفنگ و متظاهرانۀ ابرشرکت آمازون. این کتاب اثری در ستایش مکانها و کارمندان و اشیایی است که دفترها را خلق کردند و به آن زندگی بخشیدند.
کتاب میزها و دیوارها را مریم پوراسماعیل ترجمه کرده است.
دربارۀ مجموعۀ «زندگی پنهان چیزهای معمولی»
مجموعۀ «زندگی پنهان چیزهای معمولی» در برگیرندۀ کتابهایی کوتاه دربارۀ اشیا، مکانها، واژهها و مفاهیم بسیار عادی است، چیزهایی مثل تلویزیون، دفتر کار، گواهینامۀ رانندگی، کلمۀ اُکِی، نان، شیشه، تومور، سکوت. نویسندگان این کتابها پس از نقطۀ الهامبخش آغازین، در مسیر بررسی پیشینه، بازنمایی تجربههای شخصی و بسط مفهوم همان ابژۀ ساده و روزمره، به نکته یا نکات تأملانگیزی دربارۀ موضوع میرسند و آن را با مخاطب در میان میگذارند. در همۀ کتابهای این مجموعه بر شفافیت و وضوح متن، خیالپردازی و اختصار تأکید میشود. این مجموعه ما را تشویق میکند نگاهی دوباره به چیزهایی که روزانه با آنها سروکار داریم بیندازیم، نه الزاماً برای درس گرفتن از آنها، بلکه بیشتر برای یافتن بستری برای ژرفاندیشی و قصهگویی دربارۀ خودمان و چیزهایی که احاطهمان کردهاند. «زندگی پنهان چیزهای معمولی» تصویری نو از جهان اطرافمان ارائه میدهد و قصۀ این که چگونه به جایی که هستیم رسیدهایم را در قالب یک «چیز» در هر «کتاب» برایمان تعریف میکند. کتابهایی که گرچه کوچک و سبک هستند ولی حرفهای بزرگی میزنند.
دربارۀ نویسندۀ کتاب میزها و دیوارها
شیلا لایمینگ، نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگر آمریکایی در سال 1983 به دنیا آمده است. او دکترایش را در رشتۀ مطالعات فرهنگی و ادبی از دانشگاه کارنِگیملون گرفته و هماکنون استاد کالج چَمپلین است و نویسندگی حرفهای درس میدهد؛ ناداستان، جستار، مموار، نقد و مرور کتاب زمینههای تخصصی لایمینگ هستند که در آنها پژوهش میکند. او تا به حال کتابهای کتابخانه برای یک زن چه معنایی دارد (2020)، میزها و دیوارها (2020) و خوشگذرانی (2023) را به انتشار رسانده است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.