پیونگ یانگ؛ سفری به کره‌ی شمالی

پیونگ یانگ؛ سفری به کره‌ی شمالی نوشته و طراحی گی دولیل یکی از معروف‌ترین سفرنامه‌های مصور است که معمولاً نام آن در فهرست برترین گرافیک‌ناول‌ها به انتخاب مؤسسات و سایت‌های معتبر به چشم می‌خورد. گی دولیل سال ۱۹۶۶ در کِبِک کانادا متولد شد و به همراه همسر و دو فرزندش در جنوب فرانسه زندگی می‌کند. دولیل حدود ده سال انیماتور بوده و همین باعث شده در طراحی خبره شود. او بیشتر با سفرنامه‌های مصورش درباره‌ی زندگی در کشورهایی که فضای سیاسی خاص دارند، از برمه و کره‌ی شمالی گرفته تا چین و فلسطین، شناخته می‌شود. با این حال نمی‌توان او را نویسنده و هنرمندی سیاسی دانست، چرا که کتاب‌هایش تا حد زیادی بر زندگی روزمره و تجربه‌های شخصی‌اش در کشورهای مقصد تمرکز دارند. روایت‌های مستند و طنزآمیزی که البته از نقد اجتماعی خالی نیستند و با نگاهی خاص فضای زندگی آن کشورها را به تصویر می‌کشند.

دانلود فایل شناسنامه، یادداشت دبیر مجموعه و معرفی نویسنده‌ی کتاب پیونگ یانگ

بخشی از کتاب پیونگ یانگ؛ سفری به کره‌ی شمالی را می‌توانید از این‌جا دانلود و مطالعه کنید.

مصاحبه‌ی روزنامه‌ی شهروند با محمد جباری، دبیر مجموعه‌ی «روایت مصور» نشر اطراف، را می‌توانید در این‌جا بخوانید.

مصاحبه‌ی روزنامه‌ی شهروند با عاطفه احمدی، مترجم کتاب، را می‌توانید در این‌جا بخوانید.

در این مطلب می‌توانید گفت‌وگویی با گی دولیل درباره‌ی سفرنامه‌های پرمخاطب خود و هنر قصه‌گویی عامیانه را بخوانید.

لحن شوخ‌طبعانه و تصاویر طنزپردازانه‌ی گی دولیل در این کتاب مصور کاری کرده در یک نشست آن را بخوانید و شمایی کلی از این کشور در ذهن‌تان بسازید.

یاسر نوروزی، روزنامه‌ی شهروند

وقتی شروع به خوندنش کردم گیرایی ماجرا اونقدر زیاد بود که تا آخر ادامه بدم. می‌تونم بگم بعد از تموم شدنش حس کردم یک فیلم تماشا کردم! تجربه خوندن یک سفرنامه مصور (البته به جز دیدن سفرنامه‌های اینستاگرمی) همراه با نقاشی‌های بامزه و نکات طنزآمیز آقای دولیل می‌تونه تجربه جالب و لذت بخشی باشه.

مهرنوش چمنی، کلبه کتاب کلیدر

کتاب مقدمه جالبی دارد و قضا را نویسنده یا بهتر بگویم نقاش کتاب، وقتی داشته می‌رفته کره، کتاب ۱۹۸۴ِ جورج اورِل را با خود برده که از قضا هم‌خوانی عجیبی با فضا دارد و ۱۹۸۴ کتابی است که اهل مطالعه و دقت باید بارها و بارها بخوانندش… کتاب کمیک پیونگ یانگ، روز اول عیدِ امسالم را نیکو ساخت و سال نیکو از روز اولش و از بهارش پیداست و بعون الله الحی، و به دعای صاحب نفسان، امسال با کتاب انس بیشتری خواهم داشت.

حسین شرفخانلو

 
تصاویر جذاب و ساده بودند. فضا رو خوب منتقل می‌کرد و جنس شوخی‌هاش هم آروم و دوست‌داشتنی بود. می‌شه گفت که سیاسی نبود، بلکه به روایت کردن عینی چیزهایی که باهاشون روبرو می‌شد پرداخته بود… تاکیدش روی جزئیات روزمره جذاب بود. 
ممنون از نشر اطراف، بابت حسن انتخاب!

صان

چقدر جای خالی کتاب‌های کمیک استریپ خوب برای بزرگسالان در کشور ما خالی است. این کتاب را طی دو روز خواندم و همه را هم در ساعت‌های مرده مثل وقت انتظار تاکسی، یا داخل تاکسی، یا بین دو کتاب یا … با این که این همه درباره کره شمالی خوانده‌ایم هنوز هم کتاب جزییاتی که شگفت‌زده‌مان کند دارد که رو کند. کاش واقعا کمیک استریپ برای بزرگسالان بیشتر و بیشتر شود. به ویژه کمیک‌های داستانی.

مسعود

نمی‌دونم یک کتاب کمیک تقریباً سیاسی مثل این کتاب رو با چه کتابی مقایسه کنم!! ولی مطمئنم تو سبک خودش جزو بهترین هاست و واقعا هم کتاب خوبی بود. یعنی به لحاظ اطلاعاتی که به خواننده میده یا فضاسازی هایی که از خفقان و فضای سرد و بسته‌ی کره شمالی به تصویر می‌کشه عالیه… پیشنهاد می‌کنم اگه عنوان و فضای سیاسی کتاب براتون جذابه یا طرفدار کمیک هستید ، حتماً این کتاب رو مطالعه کنید.

Ali Najafy

اولین کتاب مصور (البته به جز کامیک بوکهای اسپایدرمن و اینها!) بود که میخواندم؛ دلیل خواندنم هم، فقط داشتن تصوری از کشور کرۀ شمالی، ورای مستندات پوپولیستی بود؛ خیلیم خوب بود، نویسنده سعی کرده فقط تجربیاتشو بگه، نه کمتر نه بیشتر و دمش گرم!

Zidane Abdollahi

چیزهای زیادی یاد گرفتم و تشویق شدم که بیشتر راجع به کره‌ی شمالی بدونم. خیلی هم زیبا و بامزه و روون بود.

Yasaman Nedjati

به عنوان کسی که توی ایران بزرگ شده و مدام به صورت تهدید جمله‌ی «چندوقت دیگه‌م می‌شیم کره شمالی» رو شنیده، کتاب مهمی بود… حقیقتش اطلاعاتی که ما از منزوی‌ترین کشور جهان داریم، واقعا محدوده و این کمیک خیلی کمک بزرگی بهم کرد.

Ellie

آنچه بیش از توصیف این کشور از نگاه دولیل مرا جذب صفحات کتاب کرد، دقت خاص او در توجه به جزئیات، روایت گیرا و هنر تصویرگری اوست. گرچه بخش بزرگی از داستان آشنایی خواننده با سازوکارهای زندگی در این کشور است، اما دولیل می‌تواند حتی بدون مکالمه لحظاتش را روایت کند: از واکنش‌هایش در مواجهه با شرایط تا کنکاش در ذهن همراهانش و اندیشه‌هایش در تنهایی. دولیل توانسته است به‌درستی با اشارات فرعی و یا با بازی‌های ذهنی خود، سفرنامهٔ خود را از خطر یکنواختی برهاند و جذابیت خوانش کتاب را برای آنهایی که علاقه و فرصت کافی برای همراهی با جزئیات تصاویر داشته باشند دوچندان کند.

Faraz

 کاری که حتما سفرنامه‌اش به نسبت سفرنامه‌های مشابه حاصل سفرهای توریستی و کنترل‌شده بسیار واقع‌نمایانه‌تره. دولیل موفق می‌شه در چندین مورد به جاهایی بره، مناظری رو ببینه و ماجراهایی رو تجربه کنه که لابد راهنمایان/مراقبینش خوششون نمی‌اومده کسی از آنها با خبر بشه.

Behnam Rezaeian