دیه گو اس. گاروچو سالسدو (Diego S. Garrocho Salcedo)، فیلسوف و استاد دانشگاه، در سال 1984 در مادرید به دنیا آمد. او در دکترایش را از دانشگاه مادرید گرفت و پس از آن برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه سوربن (پاریس 5) رفت. گارچو برای پژوهش مدتی را در آمریکا و در دانشگاه‌های بوستن و ام‌آی‌تی و جانز هاپکینز گذراند. فلسفۀ اخلاق، فلسفۀ سیاسی، نظریۀ دانش و هویت فرهنگی از جمله حوزه‌هایی هستند که او در آن‌ها تخصص دارد و تدریس‌شان می‌کند. او هم‌اکنون استاد دانشگاه مادرید و رئیس کمیتۀ علمی بنیاد اتوس‌فِرا است.
دیه گو گاروچو پژوهشگر فعالی است و طی این سال‌ها تعداد زیادی مقالۀ آکادمیک در ژورنال‌های فلسفی مهمی مثل «فیلوسوفیکال ریدینگز»، «پِنسامی‌یِنتو» و «اِندوکسا» به چاپ رسانده. در کنار پژوهش او مدت‌ها مدیر مجلۀ «ایندکس» و دبیر مؤسسۀ ملی آمار اسپانیا هم بوده. گاروچو در چند سال اخیر چند جستار فلسفی نوشته که نوستالژی و ارسطو: اخلاق اشتیاق از معروف‌ترین آن‌ها هستند. علاوه بر این او در مجموعه‌کتاب‌های سقراط و اروپا: سنت یا پروژه هم به عنوان یکی از ویراستاران حضور داشته است.
ویدئوی مصاحبه با گاروچو را می‌توانید در این‌جا ببینید.
کتاب دیه گو گاروچو در نشر اطراف
خلاف زمان تأملی فلسفی دربارهٔ زمان، خاطره و فراموشی است و مفهوم مدرن نوستالژی را با نگاهی به فلسفهٔ کلاسیک می‌کاود. دیه گو گاروچو، نویسندهٔ این جستار بلند، در سفری که از یونان باستان آغاز می‌شود و در خیابان‌های شهرهای مدرن امروزی به پایان می‌رسد، ادراکِ انسانی از زمان، پیوند خاطره و اسطوره و تاریخ، معنای حسرت، وجوه سیاسی و اجتماعی یادآوری و فراموشی، سرگذشت و سیر تحول «نوستالژی»، و نسبت نوستالژی، آرمانشهر و شهر مدرن را بررسی می‌کند. گاروچو در خلاف زمان نشان می‌دهد آرمان‌شهری که بر پایهٔ نوستالژی بنا شده رو به آینده ندارد. گاهی حتی رو به گذشته هم ندارد و در واقع، تکرار همین چیزی است که اکنون داریم. او می‌کوشد دریچه‌ای برایمان بگشاید تا خاطره، اسطوره، فراموشی، گذشته و تاریخ را از منظری جدید ببینیم. الهام شوشتری‌زاده این جستار را از زبان اسپانیایی ترجمه کرده است.
بدون دیدگاه