چیماماندا آدیچی، نویسندهی نیجریهای، در این سخنرانیِ معروفش به تبعات نوشتن و خواندن یک قصهی واحد، با شخصیتها و رخدادهای ثابت میپردازد. به اعتقاد آدیچی تکقصهها باعث تولید و بازتولید تصورات ثابت و کلیشههای قومی و ملیتی میشوند، کلیشههایی که فقط بخشی از حقایق را در خود دارند. مناسبات قدرت سیاسی و اقتصادی و نقش رسانههای پرنفوذ در بازتولید جایگاههای سلسلهمراتبی انسانها در تاریخ ادبیات غرب عواملی هستند که چیماماندا آدیچی به چالش میکشد. باور تکقصهها منجر میشود به جعل هویت افراد و قضاوت ناعادلانه دربارهی انسانها، حتی بدون اینکه قبلاً با آنها برخورد داشته باشیم و بشناسیمشان. آرمان آدیچی باور نکردن روایتهای سرکوبگر تکرارشونده و دستیابی به توازن قصهها و داشتن قصههای متکثر از افراد، مکانها و ملتهاست.
تا کنون از چیماماندا آدیچی آثار متعددی، از جمله این کتابها، به زبان فارسی ترجمه شده است: امریکانا، تاریخنگار لجباز، چیزی که دور گردنت حلقه میزند، غصهی غریبهها، نیمی از خورشید زرد، یک تجربهی خصوصی و همه ما باید فمینیست باشیم.
بدون دیدگاه