دیه گو اس. گاروچو سالسدو (Diego S. Garrocho Salcedo)، فیلسوف و استاد دانشگاه، در سال 1984 در مادرید به دنیا آمد. او در دکترایش را از دانشگاه مادرید گرفت و پس از آن برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه سوربن (پاریس 5) رفت. گارچو برای پژوهش مدتی را در آمریکا و در دانشگاه‌های بوستن و ام‌آی‌تی و جانز هاپکینز گذراند. فلسفۀ اخلاق، فلسفۀ سیاسی، نظریۀ دانش و هویت فرهنگی از جمله حوزه‌هایی هستند که او در آن‌ها تخصص دارد و تدریس‌شان می‌کند. او هم‌اکنون استاد دانشگاه مادرید و رئیس کمیتۀ علمی بنیاد اتوس‌فِرا است.
دیه گو گاروچو پژوهشگر فعالی است و طی این سال‌ها تعداد زیادی مقالۀ آکادمیک در ژونال‌های فلسفی مهمی مثل «فیلوسوفیکال ریدینگز»، «پِنسامی‌یِنتو» و «اِندوکسا» به چاپ رسانده. در کنار پژوهش او مدت‌ها مدیر مجلۀ «ایندکس» و دبیر مؤسسۀ ملی آمار اسپانیا هم بوده. گاروچو در چند سال اخیر چند جستار فلسفی نوشته که نوستالژی و ارسطو: اخلاق اشتیاق از معروف‌ترین آن‌ها هستند. علاوه بر این او در مجموعه‌کتاب‌های سقراط و اروپا: سنت یا پروژه هم به عنوان یکی از ویراستاران حضور داشته است.
کتاب دیه گو گاروچو در نشر اطراف
خلاف زمان تأملی فلسفی دربارهٔ زمان، خاطره و فراموشی است و مفهوم مدرن نوستالژی را با نگاهی به فلسفهٔ کلاسیک می‌کاود. دیه‌گو گاروچو، نویسندهٔ این جستار بلند، در سفری که از یونان باستان آغاز می‌شود و در خیابان‌های شهرهای مدرن امروزی به پایان می‌رسد، ادراکِ انسانی از زمان، پیوند خاطره و اسطوره و تاریخ، معنای حسرت، وجوه سیاسی و اجتماعی یادآوری و فراموشی، سرگذشت و سیر تحول «نوستالژی»، و نسبت نوستالژی، آرمانشهر و شهر مدرن را بررسی می‌کند. گاروچو در خلاف زمان نشان می‌دهد آرمان‌شهری که بر پایهٔ نوستالژی بنا شده رو به آینده ندارد. گاهی حتی رو به گذشته هم ندارد و در واقع، تکرار همین چیزی است که اکنون داریم. او می‌کوشد دریچه‌ای برایمان بگشاید تا خاطره، اسطوره، فراموشی، گذشته و تاریخ را از منظری جدید ببینیم. الهام شوشتری‌زاده این جستار را از زبان اسپانیایی ترجمه کرده است.
بدون دیدگاه