روایت‌پژوهی نوواژه‌ی پیشنهادی تزوتان تودوروف است. تودوروف نخستین بار در سال ۱۹۶۹ از این اصطلاح برای اشاره به حوزه‌ی علمی توصیفی‌ای استفاده کرد که ویژه‌ی مطالعه‌ی نظام‌مند روایت است. در ابتدا این حوزه را زیرمجموعه‌ی پژوهش‌های ساخت‌گرای ادبیات می‌دانستند اما امروزه این حوزه هم از نظر چشم‌انداز و هم از نظر گستردگیِ شیوه‌های پژوهش بسیار فراتر از مرزهای نخستینش رفته است. به همین خاطر است که پژوهشگران ترجیح‌می‌دهند اصطلاح جامع‌تر «نظریه‌ی روایت» را به کار ببرند. بسیاری از اصطلاحات به‌کاررفته در این اصطلاح‌نامه برگرفته از آثار روایت‌پژوهان است.
بسم الله الرحمن الرحیم
بدون دیدگاه