زیدی اسمیت (متولد ۲۸ اکتبر ۱۹۷۵ در حومه‌ی لندن در بریتانیا) رمان‌نویس و جستارنویس ساکن لندن و نیویورک است. زیدی اسمیت در دوران کودکی و نوجوانی‌اش به رقص و خوانندگی جز روی آورد و بعد هر دو را کنار گذاشت تا روزنامه‌نگار شود. در نهایت اما نویسنده شد و سال ۲۰۰۰ و در ۲۵ سالگی با اولین رمانش، دندان‌های سفید، به‌عنوان رمان‌نویسی مهم و آینده‌دار شناخته شد؛ رمانی که درباره‌ی رفاقت یک بنگلادشی و یک انگلیسی از زمان جنگ جهانی دوم به بعد و خانواده‌های آن‌ها در لندن است و برنده‌ی جایزه‌ی کتاب اول گاردین و جایزه‌ی کتاب اول نویسنده‌های مشترک‌المنافع شد.
در این ۱۹ سالی که زیدی اسمیت رمان می‌نویسد فراز و نشیب‌هایی داشته، ولی در نهایت جایگاه خودش را به عنوان یک رمان‌نویس مطرح تثبیت کرده و حالا در دانشگاه نیویورک نوشتن خلاق درس می‌دهد. در تمام رمان‌های زیدی اسمیت دغدغه‌ی نسل‌های مختلف، نژادهای مختلف و نوع زندگی آن‌ها به چشم می‌خورد. سال ۲۰۰۵ برای در باب زیبایی جایزه‌ی کتاب اورنج برد و نامزد جایزه‌ی من‌بوکر شد و در این میان، چند مجموعه‌ی جستار و مجموعه‌داستان را هم دبیری کرده.
لابه‌لای رمان‌هایش، برای فرار از حلقه‌ی بسته‌ی رمان‌های وقت‌گیر، زیدی اسمیت به جستارنویسی می‌پردازد. دو مجموعه جستار به نام‌های تغییر دادن نظرم (۲۰۰۹) و راحت باش (۲۰۱۸) از او منتشر شده که طیف گسترده‌ای از علایق او را در بر می‌گیرند. از ادبیات تا خانواده، از مرور فیلم تا نقد دقیق کتاب، از خواننده‌ی مورد علاقه‌اش تا پروسه‌ی نوشتن، از جاستین بیبر تا رولان بارت؛ زیدی اسمیت کنجکاوانه در میان موضوعات می‌چرخد، دقیق نگاه می‌کند، پر شور سؤال می‌کند تا به ردی از جواب برسد.
تا به حال از زیدی اسمیت کتاب ماجرا فقط این نبود، ترجمه‌ی معین فرخی و احسان لطفی، در انتشارات اطراف چاپ شده است:
ماجرا فقط این نبود؛ شش جستار درباره‌ی زندگی در کنار ادبیات و هنر
متن‌های کتاب ماجرا فقط این نبود را از دو مجموعه‌جستار موفق زیدی اسمیت بر گزیدیم که در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸ منتشر شده‌اند. اسمیت به داشتن دقتی منحصربه‌فرد درباره‌ی مسائل شخصی و فرهنگی و مواضع به دور از تعصبش نسبت به نژاد، مذهب و هویت فرهنگی شهرت دارد که فارغ از موضوع جستارهایش، متن‌های او را فهمیدنی و دل‌نشین می‌کند. در بررسی رخدادهای معاصر فرهنگی، اجتماعی و سیاسی همیشه ردپای پررنگی از تجربه‌ی شخصی‌اش به چشم می‌خورد. صمیمیت، صراحت و تیزبینی او در کنار زبان ادبی پرداخت‌شده‌اش، جستارهای او را در اوج ژورنالیسم و جستارنویسی ادبی نشانده. زیدی اسمیت با زبردستی تمام سبکی در جستارنویسی ادبی خلق کرده که هم‌زمان خوشایند و خردمندانه است. به گفته‌ی منتقدان، جستارهای او در زمره‌ی متون ادبی پروپیمان، هوشمندانه و خوش‌نمکی هستند که هم برای نویسنده‌ها و هم برای خواننده‌ها موهبتی کم‌نظیر به شمار می‌آیند. آنچه اسمیت را از بسیاری از نویسندگان موفق متمایز می‌کند، بی‌پروایی و شجاعتش برای تغییر موضع و تغییر نظر است و در بسیاری از نوشته‌هایش روایتی از تجربه‌های شخصی‌اش را با مخاطب در میان می‌گذارد تا به خودش و دیگران یادآوری کند که هیچ وقت برای تغییر عقیده دیر نیست.
بدون دیدگاه